پنج نور الهی در کشتی نوح

در ژوئیه 1951 م گروهی از دانشمندان معدن شناس روسی برای معدن یابی، مشغول زمین کاوی بودند که ناگهان به تخته چوب هایی پوسیده برخوردند و پس از کاوش بیشتر معلوم شد که آن جا چوب های بسیاری در زیر زمین وجود داشته که گذشت زمان، آنها را کهنه و پوسیده ساخته واز علایمی دریافتند که باید این چوب ها غیر عادی و مشتمل بر راز نهفته ای باشد.
این بود که با دقت کامل زمین را شکافتند و در نتیجه تخته چوب های پوسیده و چیزهای دیگری از آن جا در آوردند و در آن میان، تخته چوبی به شکل مستطیل یافتند که همه را به حیرت انداخت؛ زیرا بر اثر گذشت زمان کهنگی و پوسیدگی به تمام چوب ها راه یافته بود، جز این تخته که چهارده اینچ [1] طول و ده اینچ عرض داشت و حروفی چند بر آن نقش بسته بود.
دولت روس برای بررسی درباره ی این تخته چوب در 27 فوریه 1953 م کمیته ای تشکیل داد که اعضای آن باستان شناسان و استادان زبان های باستانی بودند و ما اکنون نام و عنوان آنان را در این جا می آوریم:
1- سولی نوف، استاد دانشگاه مسکو (بخش زبان ها)؛
2- ایفاهان خینو، استاد زبان های باستانی در دانشکده ی رچاینا؛
3- میثانن لوفارتگ، رئیس اداره ی باستان شناسی؛
4- تانمول گورت استاد زبان در دانشکده کیفرو؛
5-دی راکن عتیقه شناس و استاد دانشگاه لنین؛
6- ایم احمد کولاد، ناظم اداره ی تحقیق زتکومن؛
7- میجر کولتوف، [2] ناظر دفتر تحقیقات دانشکده ی استالین.
سرانجام پس از هشت ماه تحقیق و کاوش، اسرار آن تخته چوب برای کمیته کشف معلوم شد که این تخته چوب از کشتی نوح علیه السلام است که برای تیمن و مدد خواهی چیزهایی بر آن نوشته و بر کشتی نصب کرده است.
در وسط تخته چوب یک تصویر پنجه نمایی وجود داشت که عبارتی چند به زبان سامانی [3] بر آن نگاشته بر آن نگاشته بود.
کمیته تحقیق پس از هشت ماه فکر و دقت و زحمت نوشته مذکور را خواندند و به حروف روسی درآوردند.
ای خدای من!ای مدد کار من!
به لطف و مرحمت خود و به طفیل ذوات مقدس: محمد، ایلیا (علی)، شبر(حسن)، شبیر(حسین)، و فاطمه علیهم السلام دست مرا بگیر. این پنج وجود مقدس از همه با عظمت تر و واجب الاحترام هستند و تمام دنیای برای آنان بر پا شده است.
پروردگارا به واسطه نامشان مرا مدد فرمای.
تو می توانی همه را به راه راست هدایت نمایی [4] .

پاورقی

[1] اینچ تقریبا معادل دو ونیم سانتی متر است.
[2] در اثر پریدگی حروف، یقین ندارم نام های مذکور در این صفحه را کاملا صحیح نوشته باشم. علاوه بر این، اردو زبانان، برخی از الفاظ را غیر از ما استعمال می کنند، مانند: بانک و سانسکریت که نزد آنان بینک و سنسکریت استعمال می شود.
[3] زبان رایج در زمان حضرت نوح علیه السلام و تا چندی پس از آن زبان سامی یا سامانی بود و زبان های عبرانی، سریانی، قیهانی، قبطی، عربی و غیره، از شاخه های مختلف همان زبان است. اولاد حضرت نوح علیه السلام و معاصر آنان و نسل ایشان در هر سرزمین که سکونت گزیدند و آن جا را آباد کردند، همان زبان سامی را که همراه با تغییر معمولی بود، رواج دادند و رفته رفته، همان زبان ها ترقی کرده به شکل جدیدی در آمد.
محققان خط شناس و عالمان زبان های باستانی و تاریخ نگاران کاوشگر چنین دریافته اند که زبان ترکی، فارسی، زندی، پازندی، سانسکریت و غیره نیز از شاخه های زبان سامانی است. صرف نظر از ادعای این که عربی و سانسکریت، قدیم ترین زبان هاست و قطع نظر از این که محققان بریتانیا می گویند:
«زبان انگلیسی سر منشاء زبان ها است» زبان سامانی منشاء پیدایی و مصدر اکثر زبان هاست و رسم الخط آن در هر عصر دگرگونی یافته و شکل عجیب و غریبی به خود گرفته است.
[4] ماهنامه Taqalleh603 مسکو، نوامبر 1953؛

مجله Weekly _ Mirror 28 دسامبر 1954

 روزنامه الهدی، قاهره، 31 مارس 1954.
ماهنامه Star of bartania چاپ لندن، ژانویه 1954؛

 مجله Manchestor. Sunlight 23 ژانویه 1954؛

مجله Weekly MirrorLondon1 فوریه 1954.